Magistraten willen eerlijke bedelaars herkenbaar maken.

Er duiken in het straatbeeld steeds meer bedelaars op. Men ziet ze langs de straat, in stations of aan warenhuizen met kartonnen borden. Vaak met kinderen op de arm of tonen ze hun verminkingen en haveloosheid wordt om medelijden op te wekken. In het merendeel van de gevallen worden zij uitgebuit door mensenhandelaars die hun onder dwang laten bedelen. Jonge vrouwen worden door deze mensenhandelaars in de prostitutie gebruikt, oudere vrouwen, oude mannen, zieken, gehandicapten en kinderen op straat, jonge mannen voor goedkope slavenarbeid, oudere vrouwen voor thuiswerk of als illegale huishoudster.

Om deze schrijnende situaties tegen te gaan werd de wet van 10 augustus 2005 met het oog op de versterking van de strijd tegen mensenhandel en mensensmokkel en tegen praktijken van huisjesmelkers gestemd. Hiermee geeft België gevolg aan bestaande Europese en internationale verplichtingen. Deze wet kenmerkt zich door een aantal positieve punten zoals duidelijke definitie van de begrippen "mensenhandel" en "mensensmokkel". Uitbreiding van het begrip 'mensenhandel' tot alle slachtoffers, Belgen en vreemdelingen, bij economische uitbuiting. Economische exploitatie is een complex gegeven en soms niet altijd gemakkelijk te identificeren. Heel wat gevallen van economische uitbuiting gaan dan ook onopgemerkt voorbij. Vaak worden slachtoffers bestempeld als zwartwerkers of illegalen. De dwang die op de slachtoffers wordt uitgeoefend is vaak subtiel.

Federaal magistraat Nadine Jamar en collega Patrick Herbots maakten een uitvoerige studie over deze nieuwe wet die ook exploitatie van bedelarij verbiedt. Geef alle eerlijke bedelaars een vergunning van de stad waar ze actief zijn en verbied schooien op bepaalde uren en plaatsen, zo luidt hun advies. Iedereen die de bedelarij van anderen uitbuit, riskeert nu tot drie jaar cel en 137.500 euro boete. Jamar en Herbots vinden dat bedelarij preventief moet worden aangepakt en beperkt kan worden in plaats en tijd. Een bedelverbod in bepaalde straten of op bepaalde uren moet kunnen. Zo is bedelen in de Brusselse metro verboden sinds 1997. Ook het straatverbod dat de Antwerpse burgemeester Patrick Janssens uitvaardigde, kan tegen bedelaars worden gebruikt.

Men kan de exploitatie van bedelarij enorm ook ontmoedigen door eerlijke bedelaars een sticker van de stad te geven. Alleen zij die echt geen inkomsten hebben en legaal in het land zijn, zouden dan zo een vignet kunnen krijgen. Dat geeft de vrijgevige burger ook meteen de zekerheid dat de bedelaar echt behoeftig is.
Archief van 3 maart 2006.
Guido Van Peeterssen.