Minister Marino Keulen op bezoek in Gent
Vlaams Minister van Inburgering Marino Keulen was afgelopen donderdag in Gent voor een werkbezoek. Daarbij mocht de minister aan den lijve ondervinden welk traject een anderstalige nieuwkomer aflegt vanaf zijn inschrijving in de Dienst Bevolking tot aan het behalen van zijn ‘attest van inburgering’. De Minister volgde daarbij elke etappe van de inburgering en onderging geduldig de intakegesprekken zoals iedere nieuwkomer. Op elke dienst gaf hem de nodige toelichting over de werkwijze en eventuele mogelijke alternatieven.
Zo kwam hij in het Administratief Centrum bij de Dienst Vreemdelingen en het Contactpunt Integratie, en trok daarna naar de Kongostraat voor onthaalbureau Kom-Pas, het Huis van het Nederlands en de VDAB, waarna hij zijn ‘inburgeringattest’ kreeg. Op zijn tocht was hij vergezeld van schepen van Sociale Zaken Martine De Regge en schepen van Bevolking Catharina Segers als verantwoordelijken voor het stedelijke luik van de inburgeringtrajecten. Ook een aantal bevoegde ambtenaren namen deel aan het traject.
België is een klein land met ingewikkelde structuren en bevoegdheden die regelmatig verschuiven. Ook de dienstverlening is een kluwen van instellingen die onderhevig zijn aan talrijke wetswijzigingen. Nieuwkomers zien vaak door het bos de bomen niet meer en haken af of verdwijnen in de illegaliteit. Dat is jammer want er is werk voor iedereen en heel wat nieuwkomers willen werken. Mits de nodige bijscholing kunnen ook zij aan de slag. Zij komen echter terecht in een land waarvan noch de taal, noch de structuren begrijpen. De overheid van zijn kant wil weten waar de nieuwkomer zich bevindt en hoe hij het stelt.
Inburgering een interactief proces. De nieuwkomer verdedigt zijn belangen maar men maakt hem van bij het begin duidelijk wat zijn verplichtingen tegenover de samenleving zijn. Het is ook een leerproces waarbij de basisvoorwaarden van onze Vlaamse samenleving niet onderhandelbaar zijn. Minister Marino Keulen: “Een goede begeleiding zorgt er voor dat de nieuwkomer zo snel mogelijk op volwaardige wijze participeert in onze maatschappij. Dank zij de informatica volgen we nu nauwgezet elke stap die de nieuwkomer zet. Zo zien we waar hij is, wat de resultaten zijn en of alles normaal verloop”.
Guido Van Peeterssen.
Archief van 7 april 2006.
Zo kwam hij in het Administratief Centrum bij de Dienst Vreemdelingen en het Contactpunt Integratie, en trok daarna naar de Kongostraat voor onthaalbureau Kom-Pas, het Huis van het Nederlands en de VDAB, waarna hij zijn ‘inburgeringattest’ kreeg. Op zijn tocht was hij vergezeld van schepen van Sociale Zaken Martine De Regge en schepen van Bevolking Catharina Segers als verantwoordelijken voor het stedelijke luik van de inburgeringtrajecten. Ook een aantal bevoegde ambtenaren namen deel aan het traject.
België is een klein land met ingewikkelde structuren en bevoegdheden die regelmatig verschuiven. Ook de dienstverlening is een kluwen van instellingen die onderhevig zijn aan talrijke wetswijzigingen. Nieuwkomers zien vaak door het bos de bomen niet meer en haken af of verdwijnen in de illegaliteit. Dat is jammer want er is werk voor iedereen en heel wat nieuwkomers willen werken. Mits de nodige bijscholing kunnen ook zij aan de slag. Zij komen echter terecht in een land waarvan noch de taal, noch de structuren begrijpen. De overheid van zijn kant wil weten waar de nieuwkomer zich bevindt en hoe hij het stelt.
Inburgering een interactief proces. De nieuwkomer verdedigt zijn belangen maar men maakt hem van bij het begin duidelijk wat zijn verplichtingen tegenover de samenleving zijn. Het is ook een leerproces waarbij de basisvoorwaarden van onze Vlaamse samenleving niet onderhandelbaar zijn. Minister Marino Keulen: “Een goede begeleiding zorgt er voor dat de nieuwkomer zo snel mogelijk op volwaardige wijze participeert in onze maatschappij. Dank zij de informatica volgen we nu nauwgezet elke stap die de nieuwkomer zet. Zo zien we waar hij is, wat de resultaten zijn en of alles normaal verloop”.
Guido Van Peeterssen.
Archief van 7 april 2006.
<< Home